Η Τρελή του Χωριού

Δευτέρα βράδυ. Η κατά γενική ομολογία, από το μικρό μας κοινωνικό τσίρκο, πιο μισητή μέρα της εβδομάδας έφτασε σχεδόν στο τέλος της. Αν η Δευτέρα ήταν ψυχική ασθένεια τότε θα ήταν η συγκαλυμμένη κατάθλιψη, αν είχε πρόσωπο θα ήταν αυτό του γερασμένου Νίκου Καρβέλα και άλλες πολλές τέτοιες εξυπνάδες που έχουμε δει κατά καιρούς στα  αντι κοινωνικά media στον αγώνα του εξορκισμού της κακιάς Δευτέρας. Σάμπως και οι υπόλοιπες μέρες τις εβδομάδας θα είναι λιγότερο βασανιστικές;  Αλλά ας κάνουμε λίγα μαθηματικά. Ένας εργαζόμενος δικαιούται κατά μέσο όρο 22 μέρες ανά έτος. Ας πάρουμε ως δεδομένο (θα ξεχάσουμε λίγο πως ζούμε σε μια χώρα με σχεδόν 30% ανεργία) πως ένας υγιής ενήλικας περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, 40 έτη περίπου, δουλεύοντας. Αυτό μας κάνει περίπου 880 μέρες διακοπών, αναλόγως πάντα με τα χρόνια προϋπηρεσίας του καθενός. Αν το διαιρέσουμε με 365, όσες οι μέρες του έτους, παίρνουμε ένα μέσο όρο των 2,5 χρόνων ιδανικής ζωής. 2,5 χρόνων από τα 40. Τώρα αν προσθέσου