Τσαγκαροδευτέρα

Δευτέρα βράδυ. Η κατά γενική ομολογία, από το μικρό μας κοινωνικό τσίρκο, πιο μισητή μέρα της εβδομάδας έφτασε σχεδόν στο τέλος της. Αν η Δευτέρα ήταν ψυχική ασθένεια τότε θα ήταν η συγκαλυμμένη κατάθλιψη, αν είχε πρόσωπο θα ήταν αυτό του γερασμένου Νίκου Καρβέλα και άλλες πολλές τέτοιες εξυπνάδες που έχουμε δει κατά καιρούς στα αντικοινωνικά media στον αγώνα του εξορκισμού της κακιάς Δευτέρας. Σάμπως και οι υπόλοιπες μέρες τις εβδομάδας θα είναι λιγότερο βασανιστικές;

 Αλλά ας κάνουμε λίγα μαθηματικά. Ένας εργαζόμενος δικαιούται κατά μέσο όρο 22 μέρες ανά έτος. Ας πάρουμε ως δεδομένο (θα ξεχάσουμε λίγο πως ζούμε σε μια χώρα με σχεδόν 30% ανεργία) πως ένας υγιής ενήλικας περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, 40 έτη περίπου, δουλεύοντας. Αυτό μας κάνει περίπου 880 μέρες διακοπών, αναλόγως πάντα με τα χρόνια προϋπηρεσίας του καθενός. Αν το διαιρέσουμε με 365, όσες οι μέρες του έτους, παίρνουμε ένα μέσο όρο των 2,5 χρόνων ιδανικής ζωής. 2,5 χρόνων από τα 40. Τώρα αν προσθέσουμε και τα Σαββατοκύριακα, με μερικούς πρόχειρους υπολογισμούς, είναι περίπου 3840 μέρες ή αλλιώς 10,5 χρονάκια, που μεταξύ μας ούτε καν ιδανικά δεν είναι. Άλλωστε τα 100 πρώτα είναι τα δύσκολα λέει ο -όχι και τόσο- σοφός λαός. 

Και αφού έπεσα με τα μούτρα στον πεσιμισμό και τα μαθηματικά θα ρωτήσω: Μας αξίζει αυτή η ζωή; Μας αξίζει να σπαταλάμε περίπου 40 χρόνια με το να περιμένουμε Σαββατοκύριακα, αργίες και διακοπές που στην τελική θα τις σπαταλήσουμε βλέποντας σειρές στο Netflix και πίνοντας ποτάρες; Τα συμπεράσματα δικά σας. 

Εγώ απλά αφήνω εδώ κάποια πράγματα που μπορείς να κάνεις για να γεμίσεις όχι μόνο τον βούρκο της Δευτέρας με ουράνια τόξα και μονόκερους αλλά και των υπόλοιπων εργάσιμων:

• Ξεκίνα ένα χόμπι. Το 70% των ανθρώπων του αστικού περιβάλλοντος παίζει να μην έχουν ούτε ένα. Ενδεικτικά: Ξεκίνα ένα blog καλή ώρα και γράψε ότι σου σκάσει, ποτέ δεν ξέρεις (και όχι, δεν έχω τόσο ελεύθερο χρόνο). Ξεκίνα ένα σεμινάριο που σε ενδιαφέρει. Είχες από μικρός ένα διακαή πόθο για την κατασκευή origami; Άντε ξεκίνα, τι περιμένεις; Τικ τακ.
• Κουνήσου. Σήκω από τον καναπέ και πάρε σβάρνα τα πάρκα και τα άλση. Έχεις φίλους; Πήγαινε μαζί τους και πέρνα λίγο ποιοτικά χρόνο συζητώντας τις σειρές του Netflix που λέγαμε. Τόσες έχεις δει. Δεν έχεις φίλους; Πάρε σκύλο.
• Καθάρισε το σπίτι σου. Βρωμιάρη, ε βρωμιάρη.
• Πειραματίσου όσο περισσότερος μπορείς με την μαγειρική και δήλωσε μέρος στο τρίτο Μasterchef. Σοβαρολογώ; Όχι. Case study: Κώστας Μαλιάτσης. 

Εδώ με βλέπετε προβληματισμένη όσο δεν πάει, στο αγαπημένο μου σημείο (την ταράτσα) να αναλογίζομαι γιατί έμπλεξα με την διοίκηση επιχειρήσεων στα 30 μου. Εξού και το παραπάνω μαθηματικό ξέσπασμα.